ما دست هم را گرفتیم
سر بر شانه های هم گذاشتیم
و چشم بر رویا گشودیم
خدا از حسرت
دق کرد
درباره من
- سعید
- وسوسه! عجب واژه غریبی است این وسوسه، که ذهن را بیشتر به بار معنایی منفی آن میبرد و این وبلاگ نتیجه ی یک وسوسه بود، وسوسه نوشتن! که مثل وسوسه عاشق شدن میماند... پر از بار معنایی مثبت. لذت بخش است و دوست داشتنی و وقتی لذت آن دوچندان میشود که برای دلت بنویسی و کسانی که دوست تر میداریشان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر